ugokhan

Geceden geç saatte yatıp da kalktığım çoğu sabahlar yaptığım şey. Hele bir de kış ise ve oda biraz soğuksa, o sıcak yataktan kalkar kalkmaz hayata küsüyor insan. İşe gitmek için sabahı altısında uyanmam gerekiyor. Bir taraftan uyku sersemliği, bir taraftan sıcak-soğuk farkı, bir taraftan "ömür boyu her sabah u böyle mi olacak" sorgusu, diğer taraftan da "şöyle saat 11 civarı uyanabileceğim bir işim olsaydı" serzenişleri...

Hayat ne garip yahu. Robot gibi yaşıyor kent insanı. Her şeyin modern hayata endeksli olmak zorunda. Yemek yeme saatlerin, uyuma saatlerin, tv izleme saatlerin, avm'ye gitme saatlerin, tatile denize girme saatlerin... Ergenlik vakitlerimde sürekli olarak deniz tatilini isterdim. Deniz+kum+güneş olsun 3 milyar borcum olsun derdim. Fakat yaş ilerledikçe sakinlik, huzur arıyormuş insan. Ergen iken anlamadığım, bir anlam veremediğim yayla+köy+kırsal huzuru kavramını şimdi daha iyi anlıyorum. Sessizlik, huzur, kimsenin olmayışı, ılık bir rüzgar. Bunlar anlamlıymış meğer. Boşa dil dökmüyormuş büyükler. Belki.. Belki bu da bir basmakalıp bir dürtü. Kentli insanın kaçış noktası. Çok sıkılıyorum.

Hava hala soğuk ve titreye titreye giyilen pantolon daha da soğutuyor bedeni. İnsanda kalkarkalkmaz kahvaltı yapma isteği olur muymuş? Ben de yok. Daha afyonum patlamıyor ilk saatlerde. 5 dakika daha uyusamıydım, işe 5 dakika geç gitsem ne olur ki. 5 dakikanın hesabını yapıyorum sabahın kör vakti. Gün içerisinde kaybedilen bir çok 5 dakikaları düşünüyorum. Canım sıkılıyor. Ulan çok sıkıcı bir hayat bu be.

1) Lahmacun sipariş ederken gidilen mekanın lahmacun ölçüleri sorulur. Çünkü bazıları yuvarlak yaparken bazıları 1,5 büyüklükte elipstik şekilde yaparlar.

2) Şekil bilgileri alındıktan sonra mümkünse lahmacunların bölünmemesi ve bütün olarak gelmesi istenir. Çünkü lahmacun tek parça ve dürülerek yenildiği zaman zevk verir. Çatalla yenildiği zaman bir anlamı kalmaz. Gerçi bunu özellikle uyarsanız bile lahmacunu bölüp parçalayıp getirenler oluyor. Hatta çatalla yensin diye kare kare kesenler bile var ki lahmacun konusundaki cehaleti ve kültürsüzlüğü bu şekliyle görebiliriz. Ben öyle mekanlara bir daha asla gitmem.

3) Gidilen mekanda garnitür önemlidir. Tatlıses Lahmacun gibi sadece maydonozla olmaz bu iş. Turp lazım, soğan lazım, maydonoz da lazım. Mesela domates çok konmamalı tadını bozar. Yeşillliği de abartmayın. Çünkü garnitür lahmacunun tadını bir noktadan sonra değiştirir. Her şey kararında olmalıdır. Ayrıca yeşillikler yağlı olmamalıdır. Doğal olsunlar. Ha bir de roka.. Rokasız olmaz.

4) Lahmacunun yanında kola mı içeceksiniz yoksa? Gelirsem pataklarım yeminle. Lahmacun ile kola mı içilirmiş? Kültür anlamında demiyorum ben. Yakışmaz azizim, yakışmaz. Lahmacun ile kola yakışmaz. Peki ne içeriz, ne gider? İki güzel örnek vereceğim bunlar yeterlidir : ayran ve şalgam suyu.

5) Lahmacunlar geldiyse bunların bir ters bir düz olarak gelmiş olması önemlidir. Bunu yapan restaurant ve lokantalar bilinçlidir. Bir restaurant veya lokantanın lahmacun konusundaki bilgileri önemlidir. Ehemmiyetli bir iştir bu.

6) Eğer imkan varsa, lahmacunu yapan ustayı seyredin. eli marifetli mi? Bir de malzemeleri aldığı kap nasıl? Malzemeyi nasıl ve hangi koşullarda saklıyorlar. Hijyen önemli ama el işçiliğine de dikkat. Kenarları kalın lahmacunlar güzel olmaz. Ha kıtırları bol ve yanık olursa dadından yinmez.

7) Lahmacun dürülerek yenir ama...!! Yeni gerdeğe girmiş gelin gibi de tutulmaz bu nimet. Nimetle fantezi olmaz. Kibar kibar tutacaksın. İki elle. Biri ortadan kavrayacak. Diğeri de azıcık üstten. Hani yerken lahmacunun ucu ağıza tam gelsin diye.. Bir iki ısırıktan sonra üstteki tutuş alta geçmelidir. Alttan malzeme dökülebilir.

8) Lahmacuna garnitür koyulurken ne demiştik abartmamak lazım. Önce limon sıkılır. Tuzu yoksa tuz konulur. Acılı seviyorsanız pul biber ekilir. Asla karabiber kullanmayın hoş olmuyor. Doğasına aykırı bi de. Garnitür ortaya doğru konmaz. Azıcık alta doğru konur ve o uçtan başlanır dürülmeye. Çok fazla sıkmadan ama gevşek de bırakmadan dürülür lahmacun. Oh mis. Doladıktan sonra peçete alınır peçetelikten ve lahmacunun altını da kapatacak şekilde dolanır. Eller yine yağlancaktır ama bu önemli değil. Önemli olan el temasını en aza indirmek.

9) Lahmacuna başlamadan önce bir sıcak çorba içip mide yumuşatılabilir. Ama bu lahmacun siparişlerinde 1 azalma yaratabilir. Hayvanım derseniz yaratmaz.

10) Restaurant veya lokantada el yıkamak için bir yer varsa (bazılarında yok gitmeyin oralara) eller sabunlu su ile yıkanır, durulanır, kurulanır.

11) Çıkışta mutlaka kasada ağıza bir kuru karanfil atılır. Ellere kolonya dökülür. Artık kolonyalı mendil veriyorler.

12) Soğanlı olan urfa lahmacunudur. sarımsaklı olan antep lahmacunudur. Bu farkı bilelim. Gittiğiniz mekanda bunu özellikle sorun. Lahmacunu soğanlı mı, sarımsaklı mı yapıyorlar? Bazı mekanlar bu bilinçte olmayabilir. Siz de oralara gitmeyin. İşi hakkıyla yapana gidin.

afiyet olsun.

Bir kere en başta söyleyeyim, bit pazarını geziyorsanız asla bir sonraki tezgahta ne ile karşılaşacağınızı tahmin edemiyorsunuz. Tamamen rassal bir alışveriş heyecanı. Hani bir süpermarkete girseniz tasarımı, yerleşimi bellidir. Neyi nerede bulacağınızı bilirsiniz. Burada hiç öyle değil ve bu da heyecan veriyor. Geze geze, araya araya sonuca ulaşmak. Hiç aklınızda olmayan bir şey takkadanak önünüze gelince "yahu fiyatı da iyiymiş. alsam mı acaba" diye içinize kurt düşürüyor.

Trafik lambası indirmişler bir yerden (!!!!) adamlar onu satıyor. Nasıl buldun, nereden getirdin diye sormuyorum. Kime satacaksın, kim alacak trafik lambasını? Adam koymuş tezgaha zebellah gibi lambayı. Şehir içi değil, anayol lambası olduğu belli. Hem iri hem de sarı gövdeli. Allah iyi müşteri rast getirsin, ne diyeyim.

Okey takımınızın bir taşı mı kayboldu? Dert etmeyin. Gelin burada tek tek taş alabiliyorsunuz. Adam çaydanlık kapağı satıyor, çorap teki satıyor, para edebilecek ne varsa satıyor, satılıyor, alınıyor.

Yalnız düşük gelir grubu insanlarının uğrak yeri değil bit pazarları. Hali vakti yerinde insanlar da sırf müdavimi oldukları için geliyorlar. Bir not, eğer bir şeyler alma isteğiniz var da geliyorsanız taşıma poşetlerinizi kendiniz getirmelisiniz. Hiç bir satıcı size poşet vermez.

Bit pazarında dinlediğiniz müziklerin büyük çoğunluğu plak müziğidir ve bu yüzden en kral avm'lerden daha kaliteli bir fon müziği vardır. Bu hafta az daha alasım geldi bir tane plak-çalar. Temiz düşmüş eski bir müzik seti. Sadece decklerden biri bozukmuş, o kadar. 30 lira dedi. Kolonlar da dahil. Markası philips.

Alıcının en büyük avantajı, satan kişinin ne sattığını bilmemesidir. 500 liralık elektronik bir kartı 10 liraya bile alabileceğiniz bir ortam burası. Cep telefonu için gelemyin. Zira, çalıntı olma ihtimali çok yüksek. Eski telefonları çuval çuval döküp, küreklerle topluyorlar. Hey gidi teknoloji (!!)

Ben bu hafta servo düşüremedim bit pazarından. İşin güzelliği de biraz burada. Bit pazarı şans işidir. Uygununu düşürdüğün vakit anlamlı olur. Yoksa gittigidiyor'da 15 liraya da var ama internetten alışverişin tadı yok be abi.